1
"Dediler ki (Âdem ile Havva) 'Ey Rabbimiz. Biz kendimize zulmettik. Eğer bizi bağışlamaz, bize acımaz isen mutlaka ziyan edenlerden oluruz." (Araf/23)
2
'İnsan fırlatılmış bir mahluktur' aforizmasını epey zamandır kullanırım.
Şöyle ki; gerek tür olarak insan, Âdem ve Havva'nın şahsında cennetten yeryüzüne indirilmiştir/fırlatılmıştır. Gerek fert olarak doğum bir nevi annenin karnındakini/havsalasındakini dışarı atması/fırlatmasıdır.
Dün; bizim Enver (Elitaş) daha baskın bir aforizma ile çıkageldi: Yeryüzü insanın sürgün yeri/hapishanesidir... deyiverdi.
Şöyle ki; İnsan (Âdem ile Havva) cennette işledikleri suçtan sonra Rab'leri tarafından affedilmediler.
Birtakım kurallara ve kısıtlamalara bağlı olmak kaydıyla kendilerine ikinci bir şans verildi.
Şanslarını iyi kullanırlar ise bu kez ebedi cenneti hak edecekler ve asıl beraatı o zaman elde etmiş olacaktır.
İşte yeryüzü bu ikinci şansın kullanıldığı mekandır.
3
İnsan yeryüzünde sürgündeyse, yeryüzü hapishane ise insan için...
Öyleyse insanlar arası karşıtlıklar, dövüşler, kargaşalar, savaşlar vs. hapishane koğuşlarından bir koğuşun ağası olmak için, sürgünler kampının baskını olmak için olsa gerek.
Ancak unutmamak lazım; bütün koğuşları ve dahi bütün kampları tek elden yönetmeye talip olan güçler dün de, bugün de, her daim vardılar, var olacaklardır.
Vesselam.