GEZEGEN
Eski Türkçe metinlerde gezegen adları, "yıldız" karşılığında da kullanılıyordu. Eski Türkçe devresini içine alan eserlerde "gezegen" anlamındaki terimler arasında; Grax, Garx, Pagarlı, Paxar, Seyyare, Kitü gibi kelimler yer alıyor.
MERKÜR
Merkür, Türklere göre uğurlu bir gezegendi. Bunun için Eski Türkler de ona, Tilek yani dilek demişti. Merkür'e karşı dilekler dilenir ve bu dileği yerine getirmesi beklenirdi.
VENÜS
Türk mitolojisinde Venüs, Kutup Yıldızı'ndan sonra, en önemli gezegen. Türk mitolojisine göre bu gezegen, çok güzel bir kız. Batı'da da Venüs ve Zühre daima kadın güzelliğinin bir sembolü.
MARS
Mars'ın eski Türkçe metinlerindeki isimleri; Angarak, Bakır sokum, Körüd, Kürüd, Oot, Oot yultuz
JÜPİTER
Jüpiter'in eski Türkçe metinlerindeki isimleri; Bargasuvadi, Erentüz, Erentir, Uara kuş yulduz, Oñay, Tai-sui, Urmızt, Yıkaç.
JÜPİTER
Jüpiter, Eski Türklerin takvim bilgilerinde önemli bir rol oynadı. Jüpiter'in Eski Türkçe adı Erentüz'dü. 11'inci yüzyıldan sonra Türkler bu gezegene Oñay demeye başladı. 12 hayvanlı Türk takvimi, 12 gezegenin dönüş sürelerine göre kurulmuştu. Jüpiter'in dönüş süresi de, 12 burcun dönüşlerine yakındı. Bu bakımdan Türkler, Jüpiter'e büyük bir önem verdi.