ABD’nin 2. Dünya Savaşı’nın Pasifik Muharebeleri esnasında, Japonya’nın Hiroşima şehrine 6 Ağustos 1945 sabahı attığı atom bombası on binlerce insanın ölümüne ve sakatlanmasına sebep oldu.
Dönemin ABD Başkanı Harry Truman’ın kararıyla atılan bombanın iki muhtemel amacı hedeflediği, bunların Japonya’ya karşı devam eden savaşın bir an önce bitirilerek ABD askerlerinin ölümlerinin önüne geçilmesi ile süregelen Sovyet tehdidine karşı ABD'nin gövde gösterisi olduğu kaydediliyor.
Fizikçi Albert Einstein, 1939’da zamanın ABD Başkanı Franklin Roosevelt’e yazdığı mektupta, Nazilerin bir atom bombası yapmaya çalıştığını haber verdi.
ABD’liler 1941’de Tennessee eyaletinde “Manhattan Projesi” adı altında atom bombası geliştirmeye başladı. Proje liderliğine ABD’li Robert Oppenheimer getirilirken, projede çoğunlukla Nazilerden kaçan Alman bilim insanları yer aldı. New Mexico eyaletinde 1945’in Temmuz ayında yapılan test denemesi başarıyla sonuçlandı.
26 Temmuz 1945'de İngiltere, Çin ve ABD'nin “Potsdam Bildirisi” ile teslim olma çağrısında bulunduğu Japonya, 28 Temmuz’da “şartsız teslim olmayacağını” ilan etti. Japonya, 3 Ağustos’ta İttifak cephesine “anlaşmalı barış” teklifi yaptı ancak teklif kabul edilmedi. Bu gelişmenin ardından 6 Ağustos'ta atom bombası atıldı. Dönemin Japonya İmparatoru Hirohito, 15 Ağustos’ta ülkesinin teslim olduğunu ilan etti. Atom bombası sonrası, ABD’liler ölü sayısının 117 bin, Japonlar ise yarım milyona yakın olduğunu açıkladı. Ayrıca “Hibakuşa” ismi verilen mağdurlarda korkunç yaralar açıldı.