BU YAZIYI SPİKERDEN DİNLEMEK İÇİN TIKLAYIN
Odamda gazeteleri okuyorum.
Televizyon açık.
Kemal Bey partisinin grup toplantısında konuşuyor.
Gözüm gazetede kulağım Kemal Bey’de.
“Diktatör” diyor, “diktatör bozuntusu” diyor, “hırsız” diyor, “katil” diyor…
Evlatlarının ismini en özentisiz, en çirkin cümleler içinde insafsızca kullanıyor.
Bir başkasına “boynu tasmalı” diyor.
Diyor.
Hakaret ediyor, küfrediyor, bağırıyor, çağırıyor, yuhalatıyor.
Bir önceki grup toplantısında, yahut basın toplantısında söylediklerinden farksız.
Sonra söz dönüp dolaşıp Danıştay Toplantısı’na geliyor.
“Salona girdim ön sıradakilerle tokalaştım” diye söz başlıyor.
Ardından da ekliyor:
“Bir kişiye de (Başbakan) elimi uzattım. Hafif öne doğru eğildi ama ayağa kalkmadı… Beğenirsin beğenmezsin herkese saygı duymak zorundasın.”
Bastım kahkahayı.
Odaya biri girse “bu adam kendi kendine niye gülüyor?” diyecek.
Yahu o kadar hakaret et, bir de saygı bekle.
Olacak iş mi?
Kaldı ki “diktatörler!” ayağa kalkmaz!
Mantıklı olalım Kemal Bey.
Yapmanız gereken o “diktatörün!” önünde saygıyla eğilip elini öpmekti!
Protokol böyledir!
Neyse.
Yeniden elimdeki gazeteye odaklandım.
Biraz sonra Kemal Bey yine bağırmaya başladı.
Bir kez daha kulak kabarttım.
“Şimdi gitmiş 60’lardan Menderes’ten bahsediyor. Menderes kim sen kim? Onun adını ağzına alacak son kişisin. Menderes çocuklarına ‘paraları sıfırla’ demedi. Menderes o kadar temizdi ki çocuklarına ‘Ben başbakanken ticarete atılmayın diye öğüdü’ vardı” demez mi?
Koptum.
Yahu o temiz adamı “diktatör” diyerek siz astınız.
Astınız yahu astınız!
“Katil” diyerek astınız.
“Hırsız” diyerek astınız.
“Bebek” diyerek, “iç çamaşır” diyerek astınız.
Sanırım Kemal Bey’in metin yazarı geçen akşam Sıradışı’nı izlemiş.
Sevgili Berhan Şimşek konuğumdu.
Aynı cümleleri o da kurdu.
Berhan Bey’le taban tabana zıt ideolojilere sahibiz.
Ama kendisiyle eskilere dayanan bir hukukumuz var.
Sever, sayarım.
Ama aynı cevabı ona da verdim.
“İyi de siz astınız”!
Ve son bir not.
Kemal Bey grup toplantısında “Metin Feyzioğlu” meselesiyle ilgili de birkaç cümle kurdu.
Meselenin etrafından dolanmayı tercih etti.
Lakin “Metin” dediği andan itibaren salonda bir alkış tufanı koptu.
Kemal Bey’in yüz ifadesini bir kez daha izleyin derim. Metin Feyzioğlu’nun CHP içinde çok ciddi bir karşılığı var.
Kemal Bey “tehlikenin” farkında.