Geçen hafta F.Bahçe’ye karşı Trabzonspor’un ezici üstünlük kuran kadrosundan sadece Onazi eksikti. Ünal Karaman’dan beklenen, bir önceki hafta başarılı olan sistemle devam etmesi, Onazi’nin görev yerine yeni bir isim koymasıydı, bu Batuhan veya Zeki bile olabilirdi. Ama Karaman beklenmeyeni yaptı, o bölgeye değil, kenara oyuncu aldı, sağ kanada Olcay’ı yerleştirdi. Bu tercih, bordo-mavililer bir önceki haftadaki etkili futbolu yaşamasaydı kabul edilebilirdi ama Fenerbahçe maçındaki performans ortadayken fazlasıyla tartışılması gerekir bence. O maç- ta sağ kanatta Abdülkadir ve Yusuf Yazıcı hem Valbuena’yı sahadan sildi, hem de o bölgede onlarca etkili atak üretti. Ama Kaysersi karşısında Olcay o üretkenliğin onda birini yapamadı. Yusuf da, Sosa’ya yakın daha geriden oyun kurma görevinde fazla etkili olamadı, Abdulkadir ise daha kötüydü. Trabzonspor sağ kanatta, deyim yerindeyse kendi ayağına sıktı, sol kanatta ise mecburi sıkıntı yaşadı. Ertuğrul Sağlam, F.Bahçe maçının yıldızı Novak’ın önünü Chery ile tıkadı, Deniz’i de o bölgede değerlendirince Novak ileri çıkamadı. Yükselen beklentilerin uzağında olsa bile olsa ilk yarıda iki şutunun direğe takılması talihsizlikti Trabzon adına. Geçen hafta bordo-mavililerin kadro dışı kararıyla yakaladığı birliği Kayseri tam tersi, kadro dışı kalan oyuncuları affetmekle yakalamaya çalışıyor. İkinci yarıda etkisini de artırdı, ama 74’te durmak zorunda kaldı! Ünal Karaman o dakikadan sonrasına iyi bakmalı sanırım; Olcay çıktı, Abdülkadir-Yusuf sağ kanadı aldı ve Trabzon yine coştu. Düğümü çözen golün, annesinin cenazesinden dönen Ekuban’dan gelmesi ise galibiyete özel anlam kattı.