S-400'leri getiren AN-124 ve Ilyushin 72 uçaklarının özellikleri neler?
Milli Savunma Bakanlığı bu sabah S-400 Uzun Menzilli Bölge Hava ve Füze Savunma Sistemi'nin birinci grup malzemelerinin Mürted Hava Meydanı'na intikalinin başladığını açıklamıştı. S-400’leri getiren üçüncü uçak da Ankara’ya iniş yaptı. S-400'leri Türkiye'ye getiren uçakların özelliklerini sizler için derledik.
S-400 Uzun Menzilli Bölge Hava ve Füze Savunma Sistemi'ni taşıyan üç uçağın ilk ikisinin Ilyushin 72, üçüncü uçağın ise AN-124 olduğu belirtildi. Peki AN-124 ve Ilyushin 72 kargo uçaklarının özellikleri neler?
Dünyanın en büyük kargo uçakları arasında yer alan Antonov 124, bu sıralamada ikinciliği korumaktadır. A. State Aviation Plant tarafından Kiev, Ukrayna'da dizayn edilmiştir.
ntonov 124, makineler, ekipmanlar, helikopter, uydu ve askerler de dâhil olmak üzere büyük kargoların uzun menzilli teslimatları için tasarlanmıştır. İlk uçuşunu Aralık 1982'de tamamlayan An-124, 1985 yılında ilk kez Paris Air Show'da görücüye çıkmıştır.
Alt güverte ise basınçlı kargo bölümüdür. Kargo kapıları rampalarla kapanır. Bu sayede yükleme/ boşaltma işlemi kolaylıkla gerçekleşir. Tavana takılı vinçler, yer ekipmanı olmadan yükleme / boşaltma yapılmasına olanak tanır.
Ruslan da denilen Antonov 124 ile başka uçaklarla taşınamayan yükler taşınabilir. Örneğin İtalya'dan Etiyopya'ya taşınan eski zamanların krallarından kalma eserler, bu kargolardan biridir. Deniz suyunu demineralize eden 72 ton ağırlığındaki ekipmanın Antonov 124 ile taşınması, Marshall Adaları hükümeti tarafından takdirle karşılanmıştır. Hatta bu olayı bir anı pulu basarak ölümsüzleştirmişlerdir. Uçağın taşıdığı 135,2 tonluk jenaratör ise tek seferde taşınan en ağır kargo olarak Guinness Rekorlar Kitabı'na girmiştir.
150 tona kadar ağırlıklar, Antonov 124 ile taşınabilmektedir. Uçakta yer alan vinçler, 40 ton ağırlığa kadar tek parçayı kolayca yükleme / boşaltma operasyonlarına olanak tanır.
II. Dünya Savaşı sırasında Sovyet hava gücünün temelini oluşturan tek kişilik saldırı bombardıman uçağıdır. Tasarımı Sergey İlyuşin tarafından yapılan düşük kanatlı bir monoplan (tek kanatlı) olan “İl-2¨nin kanat açıklığı 14,6 m, uzunluğu ise 11,6 m idi. Uçağın ilk modellerinde 23 mm’lik iki top ile kanatlara yerleştirilmiş 7,6 mm’lik iki makineli tüfek bulunuyordu. Ayrıca 450 kg ağırlığında bomba ya da az sayıda roket taşıyabiliyordu.
Savaşın sonlarına doğru 37 mm’lik iki topla donatıldı; kuyruğuna silah ve nişancı yerleştirilmiş iki kişilik bir uyarlaması geliştirildi. “İl-2¨nin silah donanımı onu özellikle tanklara karşı çok etkili kılıyordu.
1941-43 arasında Alman zırhlı tümenlerine karşı kullanımı savaşın gidişinin Sovyetler’in lehine dönmesinde etkili oldu. Stalin “İl-2¨lerin Kızıl Ordu için “hava ya da ekmek kadar gerekli” olduğunu belirtmişti. Savaş sırasında 36.500 Stormovik üretildi. Bu, havacılık tarihindeki en yüksek sayıdır.