EMİNE BIYIK
emine.biyik@aksam.com.tr
Mehmet Bıyık
SÜREKLİ PRATİK YAPIN
Graffitiye olan ilgim ortaokul yıllarında başladı. Sokak duvarlarında gördüğüm çizimleri defterime çizerdim. Sıradan bir güneş ya da dağların arasından ırmakların aktığı bir ilkokul resmi bile çizemiyordum. Resme yeteneğim hiç yoktu, gerisini siz düşünün. Tam 3 yıl boyunca sadece kâğıda çizdim. 16 yaşında cesaretimi toplayıp evin balkonuna altın sarısı, yeşil ve mavi spreylerle panic yazdım. Böylece graffiti hayatım başlamış oldu. Renklerle kendimi ifade etmekten çok keyif alıyorum.
Biz graffiticiler için boyaların kokusu dahi güzeldir. Bu kadar keyif aldığım bir şeyin işim olmaması için bir sebep yok. Türkiye’de graffiti sanatını icra eden ortalama 30 sanatçı var. Bunu bir iş olarak düşündüğümüzde çok boş bir pazar aslında… Ciddi bir arz durumunda talebi karşılayacak bir sayımız yok. 80 milyon kişinin yaşadığı bir ülkede, 30 kişi gerçekten geleceği olan bir iş yapıyor.
Emrullah Örünklü
SOKAKLAR BİZİM GÜNLÜĞÜMÜZ
Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümü’nde okuyorum. Graffitiyle tanıştığımda 15 yaşındaydım. Bildiğim bütün sanat dallarından farklıydı. Kullanılabilir tek malzeme spreydi ve avangard bir işti. Bu da bana oldukça ilgi çekici gelmişti. 2008 yılıydı sanırım. Bir graffiti oyunu olan “Getting Up”ı keşfettim. Oyundaki karakterlerin gizemli ve aksiyon dolu bir yaşantısı vardı ve bu beni çok etkilemişti. Bu işin devamlılığı için de zaten akademik eğitim alıyorum. Ben ve arkadaşlarım sayesinde graffiti bir sektör haline geldi. Şimdi pek çok yerden teklifler alıyoruz...